شمال نیوز: عضو کمیسیون عمران مجلس گفت: در مازندران ما چهار محور داریم که متصل به تهران می‌شود و هیچ کدامشان کامل نیست. تنها چیزی که قدری می‌توان روی آن حساب باز کرد تعدد فرودگاه در استان مازندران است اما آن هم آن‌طور که باید و شاید که بتواند بار ترابری را بر‌عهده بگیرد نیست.

محمد دامادی عضو کمیسیون عمران مجلس در گفتگو با خانه ملت افزود: ما می‌گوییم چرا همه کشور باید  در اختیار چند استان باشد. مگر مازندران استان کشور نیست؟ الان بالای 40 درصد بیکاری داریم، اینها را چه کسی‌ می‌خواهد برای ما حل کند ولی در استان اصفهان ببینید اگر بیکار دارند کارگر ندارند. مازندرانی‌ها به سمنان می‌روند کار می‌کنند، چرا در استان خودشان نباید کار نکنند. آمار مازندرانی‌های مقیم سمنان را در بیاورید بعد ببینید چرا صدای ما در می‌آید.

 براین اساس خانه ملت گفتگویی با محمد دامادی، نماینده مردم ساری و میان دورود در مجلس شورای اسلامی درباره مشکلات حوزه انتخابیه‌اش انجام داده است که در ادامه می‌خوانید.

 

-مهمترین دغدغه مردم در حوزه انتخابیه شما چیست؟

مهمترین که نمی‌توانیم بگوییم، باید در ارتباط با حوزه انتخابیه سطح‌بندی کنیم، اما غالب بحثی که در حوزه انتخابیه وجود دارد عدم ورود صنعت است که بیکاری را برای ما به ارمغان آورده است و این مقوله مهمی است. نپرداختن به مقوله مهم گردشگری و یا به نوعی بی‌توجهی مسئولان امر به این مقوله بسیار مهم، ذهن مردم را درگیر کرده است. واقعا بحث مغفول ماندن خدمات صحیح و درست و به موقع به کشاورزان و باغداران و مسائل دیگر که در سطوح بعدی قرار دارد می‌تواند دغدغه مردم باشد.

 

-برای رفع این دغدغه‌ها چه اقداماتی انجام شده است؟

در شعار اقدامات بسیار زیادی انجام شده است اما در تبدیل شعار به عمل اثرش را باید مردم ببینند تا باور کنند که اتفاقی افتاده است. ما در حوزه گردشگری واقعا غیر از گردشگر خودجوش چیز دیگری ندیدیم. یعنی ما عملی انجام ندادیم که هدفمند مردم را جمع کنیم. ما با این پدید‌ه‌ای که ایجاد کردیم می‌توانیم پیش‌بینی کنیم که امسال 2 میلیون نفر را جذب کنیم. مردم خودشان به مازندران می‌آیند و خودشان به آب و هوای مازندران علاقه دارند. وضعیت ساحل هم همچنان همان وضعیتی است که سال‌های دور بوده و چه بسا ضعیف‌تر شده که بهتر نشده است.

 

-صنعت در حوزه انتخابیه شما چه وضعیتی دارد؟

در حوزه انتخابیه من متاسفانه صنعت خاصی دیده نمی‌شود که ما بخواهیم وضعیتش را ارزیابی کنیم. کارخانجاتی هم که وجود دارند یا ورشکسته شدند و یا در شرف ورشکستگی هستند.

 

-از لحاظ زیرساخت‌ها حوزه انتخابیه شما با چه مشکلاتی مواجه است؟

مهمترین زیرساخت‌ها راه است که در مازندران ما چهار محور داریم که متصل به تهران می‌شود و هیچ کدامشان کامل نیست. به نوعی هر کدامشان دچار اشکالات اساسی هستند. تنها چیزی که قدری می‌توان روی آن حساب باز کرد تعدد فرودگاه در استان مازندران است اما آن هم آن طور که باید و شاید که بتواند بار ترابری را بر‌عهده بگیرد نیست. پروازهای محدودی دارد و پروازهای باری هم ندارد. حتی هواپیمای باری هم ندارد که ما بتوانیم اقدام تجاری را در آن رقم بزنیم. نمی‌خواهم بگویم مازندران فقیرترین استان کشور است اما می‌شود گفت که کمترین توجه به مازندران شده است. همین قدر هم که وجود دارد نعمات خدادادی است اما در ارتباط با چیزهایی که ما بخواهیم انجام بدهیم من اتفاق خاصی ندیدم.

 

-آیا امکانات رفاهی در حوزه انتخابیه شما در حد مطلوب است؟

نه. اگر امکانات خدادادی را کنار بگذاریم متأسفانه مرکز استان مازندران از یک تفرجگاهی که ما درست کرده باشیم مثل پارک‌های آبی، مثل شهربازی، مثل یک سالن همایش مناسب و خیلی چیزهای دیگر محروم است. همان قدر که مازندران دیدنی است فقر مازندران هم دیدنی است. حتی مرکز استان کمربندی ندارد یعنی دغدغه‌اش کمربندی است. بعضی از استان‌ها مثل استان اصفهان الان پل‌های دو طبقه درست می‌کنند اما امروز مرکز استان مازندران یک کمربندی ندارد که 15 میلیون مسافر ورودی خودش را جابه‌جا کند. اینجا نیازهای اولیه وجود ندارد، ما قریب به 200 روستا داریم که گاز به آنجا وارد نشده، بعضی از روستاها آب آشامیدنی ندارند، در صورتی که شاید 10 کیلومتر با مرکز استان فاصله دارند. با این وضعیت آیا انتظار است که ما به تفریح‌گاه و مسائل رفاهی بپردازیم. وقتی به نیازهای اولیه شهر من رسیدگی نشده، آب برای آنها تامین نشده، گاز نرفته، هنوز برق خیلی از روستاهای ما با کوچکترین فشار به شبکه قطع می‌شود و ساعت‌ها قطعی برق داریم، وقتی از امکانات اولیه محدود و محروم هستیم، طبیعی است که به جنگل‌ها بسنده کنیم. تازه مجتمع تفریحی شهید زارعی هم داریم در اطراف شهر که آن را هم یکی از عزیزان از استان اصفهان تشریف آورند و آن جا را اجاره کردند. نمی‌دانم چه جوری اجاره کردند که آن قدر محکم این اتفاق افتاده است. مردم شهر من اگر بخواهند به جنگلی که متعلق به خودشان هستند بروند باید هزینه پرداخت کند و این هزینه هم صرف شهر من نمی‌شود و صرف یکی از خیابان‌های لوکس اصفهان خواهد شد.

 

-آیا در دولت‌های نهم و دهم توجه کافی به حوزه انتخابیه شما شد؟

بالاخره نیازهایی که می‌گویم نشده است نشده، اگر می‌شد که می‌گفتیم ‌شد دولت‌های نهم و دهم و یازدهم فرقی نمی‌کند برای ما. حتی در بودجه امسال هم باز چیز خاصی برای مازندران دیده نشده و مظلوم خواهیم ماند چون تا حرف زدیم گفتند شما فضای سبز دارید، دریا دارید آن چیزی که برای ما می‌‌توانست فرصت باشد تهدید شده است.

 

-مهمترین خواسته شما به عنوان نماینده مردم از دولت یازدهم چیست؟

این‌که به شعار تدبیرشان عمل کنند و نسبت به مازندران تدبیر بیشتری به خرج دهند. این حداقل انتظار مردم ماست آن کورسوی امیدی که آقای روحانی در مسجد جامع ساری دادند که نقطه آغاز و عطف انتخابات برای آقای روحانی بود، حداقل آن وعده‌ها و آن امیدواری که به مردم ما داده بودند را فراموش نکنند و جامعه عمل بپوشانند. مردم مازندران مخصوصا مرکز استان منتظرند تا ببیند دولت چه خواهد کرد.

 

-علت اعتراض نمایندگان برخی استان‌ها به لایحه بودجه و تهدید به استعفا چه بود؟

حق دارند اعتراض کنند. مردم خوزستان باید از روی لوله‌های نفت و گاز و برق عبور کنند و خودشان گاز ندارند. مشکل کشور این است که توزیع عادلانه ثروت در مناطق مختلف کشور صورت نگرفته است. یک کارخانه‌ای را یک جا می‌زنند و یک جای دیگر خورده می‌شود.  با زور بعضی از استان‌‌ها حالا آب را باید از خوزستان ببرند به آنجا بدهند. یعنی همه کشور تحت اختیار یک منطقه باشد. الان هم در کابینه قریب به 6 وزیر از یک استان داریم، حتی وزیر کشاورزی در کابینه دولت را آقای روحانی از مازندران انتخاب نکرد. این 34،35 سال انقلاب حتی وزیر کشاورزی از استان شمالی نگرفتند. با این بی‌توجهی‌ها طبیعی است که نماینده خوزستان صدایش در می‌آید و فریادش بیرون می‌آید و واقعا هم متاسفانه چون درایت و منطق حاکم نیست و بعضی‌‌ها هنوز فکر می‌کنند که هنوز در روستا و شهر خودشان زندگی می‌کنند نمی‌دانند که وزیر شدند و نمی‌دانند که به یک جایگاه بزرگی رسیدند و فکر می‌کنند همه باید خدمات به منطقه خودشان برسانند. نتیجتا کشاورزی نابود می‌شود و نهایتا استانی که روی گاز و نفت و پول کشور خوابیده است لوله‌کشی آب ندارد. این محرومیت است که نماینده شمالی و نماینده خوزستانی صدایش در می‌آید. بعد هم بازار انگ بستن در این کشور الحمدلله داغ است و یک عده‌ای کاسب این داستان‌ها هستند. تا حرف بزنی هزار جور انگ می‌زنند که شما وابسته هستید، شما فلان هستید. بابا حرف نماینده‌ها این است که ما می‌گوییم چرا همه کشور باید  در اختیار چند استان باشد. مگر مازندران استان کشور نیست؟ الان بالای 40 درصد بیکاری داریم، اینها را کی‌ می‌خواهد برای ما حل کند ولی در استان اصفهان ببینید اگر بیکار دارند کارگر ندارند. مازندرانی‌ها به سمنان می‌روند کار می‌کنند، چرا در استان خودشان نباید کار نکنند. آمار مازندرانی‌های مقیم سمنان را در بیاورید بعد ببینید چرا صدای ما در می‌آید./